هرگز آسیب هایی را که نگرانی به سلامتی شما وارد می کند را از یاد نبرید.اگر با مشکلی رو به رو شدید که از حل آن عاجز بودید:
الف ـ از خود بپرسید بدترین اتفاقی که امکان دارد رخ بدهد، چیست؟
ب ـ خود را از لحاظ ذهنی برای قبول مشکل آماده کنید.
ج ـ پس از قبول کردن بدترین شکل اتفاق، به دنبال راه چاره باشید .
روشهای اساسی در تجزیه و تحلیل نگرانی
درصد بالایی از نگرانی ها، با اجرای این چهار مرحله، از میان می روند:
الف‌ـ نوشتن دقیق آنچه که موجب نگرانی است.
ب‌ـ کاری که برای رفع نگرانی می توان کرد. ج ـ گرفتن تصمیم درست
د ـ بدون معطلی تصمیم گرفته شده را اجرا کردن
پس چنانچه خود و اطرافیان دچار مشکل شدید بدون معطلی این چهار سوال را مطرح کنید:
الف ـ مشکل چیست؟
ب ـ علت و ریشه مشکل چیست؟
ج ـ چه راه حل هایی برای رفع مشکل وجود دارد؟
د ـ کدام یک از راه حل های موجود موثر و قابل اجراست؟
برای غلبه بر نگرانی، هیچگاه به مسائل کوچک و بی اهمیت که خیلی راحت می توان آنها را فراموش کرد و نادیده گرفت، اجازه ندهید که باعث متلاشی شدن زندگیتان شود.
_ به خاطر داشته باشیم که زندگی کوتاهتر از آن است که آن را حقیر بشماریم.
_ بادقت مشکل مورد نظر را مورد بررسی و مطالعه قرار دهید؛ وبعد از خود سوال کنید، چند درصد در واقعیت، موضوعی که شما را نگران کرده، احتمال دارد اتفاق بیفتد؟
بعد خود پاسخ دهید: آیا عقلانی است که برای مسئله ای که رُخ نمی دهد نگران شوم؟
همه ما در طول زندگیمان با حوادث و وقایع ناخوشایند روبه رو می شویم و چاره ای جز پذیرفتن نداریم. در چنین شرایطی، یا باید با آنها مدارا کنیم، یا بر علیه آنها طغیان کنیم. که نتیجه ای جز اینکه زندگی خود را تباه کنیم، نخواهد داشت.
هفت راه برای پرورش طرز فکری که شما را به سوی آسودگی وآرامش خیال و خوشبختی راهنمایی می کند:
● مغز خود را با اندیشه هایی پر کنیم که باعث آرامش خیال، سلامتی و امیدواری است. چون زندگی ما براساس افکارخودمان پایه ریزی می شود.
●هرگز به فکر انتقام جویی و تلافی کردن با دشمنانتان نباشید؛ چون خودتان بیشتر مورد آزار و اذیت قرار می گیرید.
●در عوض اینکه از ناسپاسی دیگران آزرده خاطر شوید؛ انتظار چنین رفتاری را داشته باشید و متناسب با رفتار هر کسی با او برخورد کنید.
●به خاطر داشته باشیم که راه رسیدن به نشاط و خوشبختی این نیست که انتظار داشته باشیم؛ کسانی که برای آنها کاری انجام داده ایم؛ از ما شاکر باشند و این قدردانی را ابراز کنند؛ بلکه نتیجه زحمات ما، رضایت خاطر وآرامشی است که به جهت ایثار و فداکاری به ما دست می دهد.
●همیشه دستاوردهای خود را بشمار ، نه ناکامی ها ورنج هایت را.
●مقلد نباشید و از دیگران تقلید نکنید؛ خودتان را بشناسید و سعی کنید خودتان باشید , درواقع تقلید، یعنی کشتن استعدادها و حتی اگر موفق شوید یک مقلد هستید نه یک مبتکر
●به خدا یا یک قدرت برتر ایمان داشته باشید،برای اینکه به چنین عقیده ای محتاجید , میدانیم همدم ومونسی برای غم های خود داریم وتنها نیستیم , به هنگام دعاکردن چیزهایی را که موجب نگرانی و ناراحتی ما شده را به زبان می آوریم وبرزبان آوردن این مشکلات، موجبات شناخت بیشتر ما را فراهم می سازد , درواقع همان یادداشت کردن مشکلات بر روی صفحه کاغذ است.
دیدگاه خود را بنویسید